„… Życie- to walka o ślad. Niektórzy mówią, że człowiek żyje po to, żeby kochać. Można zostawić ślad, kochając. Kiedy idę na Powązki do Jacka Kuronia, na groby Bronisława Geremka czy Leszka Kołakowskiego, cieszę się, że mogę coś do nich powiedzieć. Jest w tym jakaś ciągłość. Chodzę na ich groby, może ktoś będzie chodził na mój?

Kiedy wybierałem zawód, wydawało mi się, że będę zmieniał świat. Okazało się, że świat dał sobie radę beze mnie… Sztuka nie jest jednak bez znaczenia. Pokolenie zwycięzców z lat 80. to ludzie ukształtowani także przez kulturę. Taki właśnie wpływ może mieć sztuka. Więc chciałbym w tej sztuce zostawić jakiś ślad.”

Film „Kto Nigdy Nie Żył” › strona filmowa