Udany debiut z Norwegii. Płyta „Flown” ukazała się 12 czerwca i zawiera 52 minuty muzycznych opowieści nawiązujących klimatem do Radiohead, Stevena Wilsona czy Sigur Rose. Trzeba zmierzyć się z progresywnymi ścianami dźwięku pośród baśniowego lasu, usłanego paprociami.

Mirabelka

Taraban- trio z Krakowa! Coś pięknego w swych długich pociągnięciach stonerowo pustynnych. Przyprószone miedzianymi opiłkami złota. Jasny męski wokal, cudowny feeling i hałas taki, jaki lubię!  Który nie męczy i nie straszy.

Mirabelka

Od kiedy usłyszałam tę wersję w audycji Dr Czaszki  nie mogę się od niej opędzić.  To był debiut brazylijskiej kapeli Angra.

1992 rok.

Co porabialiście wtedy? Za czym tęskniliście?

Jest jakaś  magia czasu zaklęta w tym klipie. Porusza we mnie tęsknotę i  nienasycenie… Wokalista Andre Matos już się zabrał z tego świata, nie dożywszy nawet 50-tki. Wczoraj minął rok…

A ja miałam od  miesiąca ten post w szkicach… Nie wychodzi mi to pisanie na blogu.

Wolę robić zdjęcia.

Mirabelka

Świetny ten nowy Pearl Jam! Muzycznie i wizualnie. Atakuje wszystkie zmysły. Odświeża, porządkuje, karmi i poi.

Mirabelka

Nie znam zbyt wiele muzyki rockowej z Argentyny. Może najwyższy czas nadrobić zaległości. Na grupę Los Natas z Buenos Aires natknęłam się przez przypadek i od razu zaciekawiła moje ucho. Wygląda na to, że już niestety ten skład  jest zamkniętą historią, od 2012 roku. W okresie swej działalności na przestrzeni 18 lat LN nagrał 8 albumów, nie licząc kompilacji. Ja zaczynam od albumu z 1999 roku będącego właśnie kompilacją. Warto wybrać się w tę muzyczną podróż pełną stonerowo-desertowych dźwięków, przywołujących stare dobre brzmienia znane z Pink Floyd, The Doors, czy Hawkwind, ale też nieoczekiwanie… Archive. Te solidne podstawy zobowiązują. W przypadku tego ostatniego, ciekawe, kto od kogo się inspirował?

Mirabelka

Debiut  z Sydney! Klimaty psychodeliczno- progresywne, z elementami paniki, wspomnień sweet sixties i wczesnych Floydów. Mam nieodparte wrażenie, jakbym w pewnym momencie słyszała wariacje na temat See Emily Play… W innym znów miejscu poczułam jak przemieszcza się duch Morrisona… Bardzo pachnie Doorsami ta muzyka… Słyszę jak niespiesznie zsuwają się opuszki palców z Manzarowskiego klawikordu…  A temu wszystkiemu przygląda się ze zmarszczonym czołem i błąkającym uśmiechem Hendrix…  Żeby było jasne: nie przeszkadza mi to wcale! Ten cudowny pogłos vintage! Nie przepadam za słodyczami, ale takie jak te, z hibiskusem… to ja z wielką chęcią.

Mirabelka

Ukazuje się tak dużo dobrego grania, że nie nadążam ze słuchaniem, a co dopiero z napisaniem czegoś!

Zatem spróbuję nadrobić zaległości poprzez choćby zasygnalizowanie ciekawostek.

Najpierw zespół The Third Mind z Los Angeles. 14 lutego 2020r ukazała się ich debiutancka płyta z coverami. Mnie najbardziej przypadła do gustu  interpretacja East-West The Paul Butterfield Band z 1968 roku! Jak dla mnie, to kapitalne połączenie starego, klasycznego żelastwa z nowym sznytem. Przecudowna wprost zardzewiała harmonijka przeszywa mnie na wskroś!

Mirabelka

o historii powstania albumu można przeczytać poniżej:

https://www.troubadour.com/e/the-third-mind-feat-dave-alvin-91480898831/

Znalazłam muzykę w sam raz na dzisiaj. Progresywna psychodelia z Finlandii, z ponad 30-letnim stażem. Trochę takie nieuczesane granie, niespieszne, bez presji i poukładania, jak ja dzisiaj. Mam ten komfort, że mogę zdalnie z domu. Dzięki Olga za podrzucenie! Dosłuchajcie koniecznie do końca, bo będzie coś  zaskakującego, uroczo wplecionego znanego szansonisty z Francji!

Mirabelka

Słucham nowego albumu Morrisseya i dobrze mi z tym.

Mirabelka

Jedyne, co mogę zrobić dzisiaj, to wrzucać klipy, które mnie jakoś przyciągnęły. Jay- Jaya podkradłam z odświeżonej stronki Cocteau Twins.

Mirabelka

Amesoeurs– to mega super ciekawe granie odzwierciedlające ciemną stronę naszych czasów… Blaski i cienie, mroki okraszone paprochami światła, czasem prześwietlone jak stare fotografie… Ja odnajduję w nim smaki i smaczki częściowo znane, ale też do rozkminienia jeszcze… Tworzą go muzycy kręcący się dość aktywnie po scenie w różnych składach i projektach, m.in.: Alcest, Les Discrets, Peste Noire czy Empyrium. Zespół stosuje bliskie mi środki wyrazu od paniki i histerii, poprzez rytmiczne melodyjne granie na wysokim poziomie, po ciszę i  błogi spokój… Tak naprawdę, to przejaw buntu i niezgody na rzeczywistość pełną pogardy i zasadzek. Nie wiem, czy ważne jest sprzeczanie się co do gatunku: czy to jeszcze post punk, czy już shoegaze? A może black gaze obsypane opiłkami post- metalu? Ważne, że wyraża poprzez muzykę moje refleksje i przemyślenia, niejednokroć snute na uboczu. Czasem trzeba wydać z siebie dziki wrzask. Ja go usłyszałam. Powrzeszczymy? Co nam pozostało…

W tym miejscu pragnę podziękować Ireneuszowi Wacławskiemu, twórcy strony na fb Muzyka Nieoczywista za tak intrygujący tekst, że musiałam się przekonać!

Mirabelka

Zespół Multi Story powstał w 1981 roku w południowo- wschodniej Walii. Może nie utoczył kamienia milowego pod rozwój progresji rockowej, ale w 2016 roku nagrał tak  zamaszyście przestrzenną płytę pt. „Crimson Stone”, że chwała mu za to i cześć! Tytułowy utwór- to perełka karmazynowa pachnąca wczesnym Genesis i wyobraźnią Petera Gabriela.
Mirabelka