Dzisiejsze odkrycie z Holandii, owiane nutą symfonii… Z wykopalisk rocka progresywnego. W składzie oprócz perkusji i gitar: skrzypce, wibrafon, obój, ksylofon, flet. Podoba mi się to plumkanie. Całkiem przyjemne, bo nieinwazyjne i mało nachalne.
Mirabelka
Co jakiś czas mam fazę na Jegora Letowa. Akurat teraz smutna to okazja, bo 12 rocznica śmierci tego niepokornego artysty. Odszedł we śnie w swoim domu w Omsku zaledwie w wieku 44 lat. Gdy myślę o tamtych czasach, to zbiera mi się na płacz z bezsilności, z wku… z żalu… Gdy 8 grudnia 1984 roku zakładał Grażdanską Oboronę /Gr.ob/ z pewnością nie przypuszczał, że historia okrzyknie go prekursorem syberyjskiego punkrocka. Tymczasem przez wiele lat musiał tworzyć w ukryciu, dosłownie po garażach, piwnicach i kuchniach. Grażdanska była na cenzurowanym, a Jegora na wiele miesięcy zamknięto w „psychuszce”, gdzie po nieludzkich eksperymentach farmakologiczno- psychotropowych ledwo odzyskał wzrok. Ta muzyka i teksty są z krwi i kości. Zaryzykuję stwierdzenie, że Gr.ob to nie były wygłupy z dobrobytu ale z niedostatku. Żadne tam pindrzenie w stylu New York Dolls, pokaz mody w stylu Ramones, czy kontrolowane szokowanie w stylu Sex Pistols. To był syberyjski, zgrzebny rock, wpław Irtyszem i Omem na odmrożonych gitarach wszechświata.
Słuchajmy Letowa, pamiętając, że wolność i bunt przypłacił życiem.
Bardzo polecam książkę o tamtych czasach: „Oczami rosyjskiej zabawki- antologia radzieckiego i rosyjskiego undergroundu” Konstantego Usenko.
Mirabelka
Mike Patton– niestrudzony tropiciel nowych dźwięków i eksperymentator w świecie muzyki połączonej ze świetną wizualizacją.
Tworzący w niezliczonej ilości projektów i odsłon! Długo by wymieniać, że na ten przykład: Faith No More, Fantomas, Mr. Bungle, Tomahawk, The Moonchild Trio, Lovage… itd.
Posiadacz głosu o niezwykłej skali, sklasyfikowanego jako baryton 6 oktaw.
Zapowiedź nowego albumu Necroscape, powstałego we współpracy z australijskim twórcą halucynacji czasowych i zjawisk elektro-akustycznych Anthonym Paterasem, pod szyldem TĒTĒMA już na kwiecień!
Miało być krótko i jest.
Mirabelka
Właśnie przesłuchałam wydany niedawno szósty album niemieckiego zespołu Coogans Bluff Metronopolis.
Bardzo mi się podoba przepuszczenie rockowego szaleństwa przez zadziwione nosy saksofonów. Jakby tego było mało, wszystko jest spowite crimsonowską mgiełką.
Pomyślałam, że będę pisać na gorąco i krótko. Może to jest jakiś sposób na ocalenie tego bloga.
Mirabelka
Soulsavers /znany też jako Soulsavers Soundsystem/- zasłyszany całkiem niedawno, pomimo już dwóch dekad obecności na scenie muzycznej. W zasadzie to duet w osobach Richa Machina i Iana Glovera, współpracujący z twórcami tej miary, co Mark Lanegan, czy Dave Gahan. W osobistej odsłonie więcej jest downtempo podlanej sosem elektroniki, na tyle bezinwazyjnej, że chętnie zabieram do siebie. Dla mnie ta muzyka jest świetnym tłem do robienia swoich rzeczy.
Mirabelka
Trochę zaległości się narobiło na blogu. Zatem zakasuję rękawy i do roboty! Słuchawki na uszy, nowy kubas kawy i jedziemy!
Panzerpappa – usłyszany po raz pierwszy w Pejzażach Dźwiękiem Malowanych Piotra Kosińskiego w ukochanym radyjku. Od pierwszych chwil chwycił mnie za serce i zastrzygłam uszami, ze względu na niecodzienne instrumentarium, m.in. saksofony, akordeon, tudzież dziwne klawiatury. Powiało King Crimson i Frankiem Zappą, a to dobry początek znajomości. Panzerpappa są obecni na rynku muzycznym od ponad 20 lat. W dorobku grupy jest 8 albumów; najnowszy Summarisk Suite powstał w 2019 roku. Ich muzyka wymyka się jednoznacznym ocenom i klasyfikacjom, ale jeśli bym musiała wrzucić ją do szufladki swej pamięci, to tej z napisem: „progresja rockowa osnuta norweską psychodelią”.
Mirabelka
Lubię, gdy słowa są niesione na skrzydłach muzyki, współgrając naturalnie, niespiesznie. Lubię jak Kate Tempest komentuje rzeczywistość, poszarpanym rytmem, emocjonalnie, żywo. Do „Księgi Pułapek i Lekcji” chce mi się wracać. To jeden z moich ulubionych albumów 2019 roku.
Mirabelka
Pojawiła się nowa epka Ancestros Cord. Lubię jak snują się takie wczesno floydowskie klimaty. Wszystko wydaje mi się prostsze wtedy.
Mirabelka
Intrygujące rzeczy wyszły w wyniku kolaboracji Rosji z Ameryką na gruncie progresji rockowej. Jest mocno i dziwnie, zaskakująco i przestrzennie… Warto posłuchać i zaznajomić się z fachową recenzją niedawno wydanej epki Ring and Linger, autorstwa Artura Chachlowskiego.
z wokalistką Ri Vinogradową:
https://mlwz.pl/recenzje/plyty/21799-karina-madeya-ri-vinogradova-ring-and-linger-ep
Jest taki rodzaj mroku, który rozświetla mi drogę. Jest taki rodzaj dźwięku, który przeprowadza przez zwątpienie i bezsens. Dodaje otuchy.Tak jak w twórczości Moriah Woods. Właśnie wróciłam z koncertu, obrabiam zdjęcia i słucham Jej krystalicznego głosu, który tnie mnie w plasterki równiutko bez znieczulenia. Znaczy się żyję… Podoba mi się ten stan. Szukam muzyki, która nakłania do życia, choć wiele w niej smutku i cierpienia. Jak by to było, gdybym nie miała ich z kim dzielić? Wtedy mrok byłby z pewnością trudny do zniesienia.
Lubię patrzeć jak Moriah się rozwija. Ma coś do powiedzenia. I nie są to tylko zgrabnie składane wersy do melodii.
Warto spotkać się z Moriah na koncercie, aby doświadczyć przepływu emocji i przewietrzyć myśli. Przypomnieć sobie co jest tak naprawdę ważne w życiu.
Mirabelka
foto by Mirabelka, Puławy 10.11.2019r festiwal Wszystkie Strony Świata
To był impuls, który sprawił, ze zamówiłam bilety do Multikina na czwartek. Poczułam, że muszę zobaczyć ten film. Dzięki temu, intuicja wiodła nas przez zimny mrok i gigantyczny korek. Warto było zapaść się w wygodny fotel i pozwolić, aby muzyka stworzona przez geniuszy otulała zziębniętą duszę. Czułam się częścią tej historii. Wspomnienia współgrały z obrazami wyświetlanymi na ekranie, przenikając się nawzajem. Chłonęłam wszystko, co do jednej zmarszczki i dźwięku. Skąd oni to wszystko wiedzą? Jak to możliwe, że jeszcze ktoś tak ma… tak samo…
Mój wpis jest emocjonalny. Recenzji szukajcie gdzie indziej. Całkiem sporo ich.
Ps. Po miesiącu spostrzegłam, że wpis zawieszony jest w szkicach… Już naprawiam swoje zagapienie.
Mirabelka
Kocham ten głos z górą od trzech dekad. Towarzyszy mej codzienności wprawiając ją w przyjemne drżenie. Jestem bezkrytyczna w przypadku twórczości Iggy Popa. Napisałam niedawno, że mógłby śpiewać cokolwiek, nawet przysłowiową książkę telefoniczną… Ale patrząc na ten klip widzę, że Mistrz jest bardzo ale to bardzo zmęczony. Widzę jego pooraną przeżyciami twarz i głęboki smutek wyzierający z każdego zakamarka. Może poszedł spać nad ranem i to nie z powodu pisania wierszy? Może kąsa go jakieś choróbsko? A może chce nam coś przekazać. Tylko, czy jesteśmy gotowi to usłyszeć?
Mirabelka
Przywiało nową muzykę Opeth wraz z liśćmi hojnie zczesanymi z orzechów i kasztanów. Póki co, najdzielniej trzyma się akacja, oporna na zmiany. Długo nie opierałam się tym dźwiękom. Szczególnie bliskie mi są ciekawe połączenia instrumentów i nastrojów. W sumie niezły dżezik na tej płycie. Muzyka to nieinwazyjna, momentami głęboko refleksyjna, dająca przestrzeń. Są też chwile wywołujące bardziej aktywną energię ale tak akurat, bez metalowego przytłoczenia. Podoba mi się takie granie. Znajduję w nim wiele odniesień, np. do UK, The Mute Gods… i The Beatles… Trudno po tym wszystkim wymyślić coś zupełnie nowego, niekojarzącego się z niczym. Dla mnie w ścisłej 10, może 15 płyt roku.
Moja długa nieobecność tutaj spowodowana jest aktywnością na fb oraz koncertach. Ostatnio wolę żyć i prawdziwie doświadczać muzyki i ludzi, niż pielęgnować blogi. Mój blog dziczeje jak ogród bez ogrodnika. Dzisiaj wkroczyłam go reanimować. Zobaczymy, co z tego wyniknie.
Mirabelka
Dr John /11.20.1941 – 06.06.2019/ – odszedł kolejny muzyk, którego nie zdążyłam dość poznać, zanim wybył z tego świata. Większość życia związany był z Nowym Orleanem, co już nastraja pozytywnie. Był przedstawicielem m.in. nurtu muzycznego zwanego zydeco. Dzisiaj odkrywam debiutancki album Dr. Johna z 1968 roku, który nagrał mając 26 lat. Prawdziwie żywo brzmi ta muzyka… choć stuknęła jej 50-tka!!! Wciągam niespiesznie ten afrykańsko-indiański koktail drepcząc wokół ogniska… Znalazłam świetne paliwo na deszczowe i cudownie chłodne przedpołudnie!
Mirabelka